desem çok mu iddialı bir cümle kurmuş olurum? Birincisi cümle aklıma İngilizce düştü, o nedenle o şekliyle yazdım. İkinci olarak da; okulda olmanın - istediğin şeyi okuyor olsan bile - insanı tekdüzeliğe, kurallara alıştıran, yaratıcılığı tamamen yok eden bir yanı var. Özellikle sosyal bilimler veya sanat okurken ortaya çıktığını düşünüyorum bunun.
O yüzden yapmak istediği şeyi "alaylı" olarak öğrenenler çok daha güzel yapıyorlar o işi, çok daha severek, gereksiz ıvır zıvırdan arınmış, odaklanmış şekilde.
Okul tembeller içindir. Alışılagelmişliğin rahatlığını, rahat olmanın kolaylığını, yaratmamanın ama sürünün arasına karışıp gitmenin basitliğini sevenler içindir.
Ben de seviyordum okulu, kıçımı kaldıracak, yaratacak gücü bulamıyordum çünkü; ve rahatlığın çok güzel bir yanı vardır, hiç bırakmak istemezsin, sıkılmış olsan bile. İnsanoğlunun en büyük günahlarından biri: rahat olmak, alışılageleni sevmek. Ödev mi var, yap; sınav mı var, çalış; peki tüm onlar ne işime yaradı, tekdüze anlamsız, bir çoğu gereksiz şeylere çalışarak vakit kaybetmemden başka?
Eğitim çok lazım, ama okul denen şeyin bayağı köklü değişmesi gerekiyor bence.
Bu kadar acımasız olma! Aynı şeyden bahseden o kadar çok insanı, aynı yere bulman başka türlü pek kolay olmayabilirdi.
YanıtlaSilMuhakkak ki! Okullar kapansın demiyorum zaten, düzeltilsin... Düzelmediği için belirli bir okulda aynı şeyden bahseden çok insan olduğunu da düşünmüyorum hem, çoğu kişi hasbelkader gelmiş ya da bıkmışlar zamanla. Bu onların suçu değil! Okulların suçu.
YanıtlaSil