Okuduğum bir kitaptan esinlendim:
Adamın biri bir gün "sihirli bir mağaraya" girse, içeride kendine göre sadece 1 saat kaldıktan sonra çıktığında aslında tam 100 yıl geçmiş olsa.
Olayın teknolojik gelişme kısmını geçersek, bu adamın tanıdığı bir kişinin bile kalmamış olması çok acı değil mi? Biz bile facebook'ta 300 küsür arkadaşımızla kendimizi yalnız hissederken, o adamın duyguları üzerine düşünmek bile istemiyorum.
Bir de, kendimi çok sık o adam gibi hissediyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder