Zero 7

Tarzları tam olarak Air ile SimCity müzikleri arasında bir yerde. 

Mehmet Tez'e satmayı düşünüyorum bu cümleyi. Yazar twitter'ında, övgüleri toplar, Türkiye'nin müzik gurusu olur. "Guru gürültü"!

Gazete/dergi yazarı olmak ne kolay Türkiye'de, gerçek yazar olmak ise ne zor dünyada...

Ayrıca; okuduğum en etkileyici şeylerin fanzinlerden, bloglardan çıkması ile dinlediğim en ilginç müziklerin pek bilinmedik gruplardan çıkması arasındaki benzerlik çok yüksek.

Onu o kadar seviyordu ki, kariyerini bir günde kenara atmaya karar verdi; hayattan istifa etti.

Ben geçmişte yaşıyorum; sen tarih yazıyorsun.

Tişörtü, gitarı, saçları, duruşu o kadar güzel ki.

Kaçıp gitmek var.

Hiçbir şeyin iyiye gittiği yok, göz yanılsamasıdır o, yorgunluktandır.

Seneye bugün tam bir sene dolmuş olacak.

Zaman, bu cümle kadar anlamsız işte.

only sometimes

"Hayat zor lan."

Eski not defterimi karıştırırken karşılaştım. Tam olarak böyle yazmışım 08.01.2008 tarihinde.

Yemin ederim döverim ben bu çocuğu.

You make it easy

Doğru dedin, çok seviyorum o şarkıyı. Eskitiyorum ama şarkıyı, günde 10 kez falan dinleyerek. İlk "farkettiğimde" bu şarkıyı, "oha bugüne kadar yapılmış en iyi şarkıyı buldum sanırım" diyordum. Çok tüketiyorum her şeyi ya. Tadında bırakmak gibi bir şey yok. O yüzden, senin deyiminle "hayatımın fon müziği" de sürekli değişiyor, hayatımla beraber. Değişmeyenler ise hissettiklerim. Halbuki değişmesini istediğim şey hissettiklerim, değişmemesini istediğim şey ise hayatımdı.

Televizyondan tümevarım

Bir şeye bazen çok üzülürüz, aslında o üzülünen şey "evrensel" derecede kötü değildir, göreceli kötüdür ya. Mesela, "efsane" bir grubun konserini kaçırmak gibi.

Bu duruma benzer bir şeyle karşılaştım bugün, birisi "Bir haftadır televizyon izlemiyordum, bugün izledim çok ilginç oldu" gibi şeyler yazmıştı. Kocaman bir yazı. E ben haftalarca izlemiyorum, başka evlere gidince televizyon açık olursa izliyorum ancak, ve bu beni doyuruyor. Şimdi ben garip miyim?

Çok basit bir şey bu dediğim aslında -ve herkesin başına geliyor- ama bir o kadar da ilginç geliyor bana. Aslında dünyada hiçbir şeyin önemi yok dedirtiyor insana. Dünyadaki her şeyin yekünde her insan için hem çok önemi var, hem de hiç önemi yok.

Herkes ne kadar farklı. Her şey ne kadar farklı.

Sıradandışı

Sıradan bir çocuğun sıradışı öyküsünden, sıradışı bir çocuğun sıradan öyküsüne uzanan yolculuk.

Montesquieu

"10 dakikalık okumayla geçmeyen sorun görmedim."